برای کودکان زیر ۶ سال چگونه بنویسیم؟
کودک زیر ۶ سال، شدیدا کنجکاو است، زمینه های تازه ای برای رشد و اکتشاف به دست می آورد، تمرکزش کوتاه و بین تخیل و واقعیت در نوسان است.
پس از قصه هایی لذت می برد که قطعات تکراری دارند. داستان هایی می خواهد که در یک نشست کوتاه تمام شود. کتاب هایی می خواهد که در آن صحبت از اشیای محیط اطرافش، جانداران و گیاهان باشد. سخن گفتن حیوانات و گیاهان و اشیا را می پذیرد و دوست دارد خودش قهرمان کتاب باشد و یا قهرمان طوری باشد که یکی شدن با او دشوار نباشد.
برای کودکان سال‌های اول دبستان چگونه بنویسیم؟
کودکان ۶ و ۷ ساله در سن تقلید، خیالبافی و کسب استقلال هستند. انواع چراها و کنجکاوی ها نسبت به همه مسائل دارند و از شوخی و طنز لذت می برند.
پس با توجه به این خصوصیات، مجموعه داستان ها یا کتاب‌هایی که هر فصل آن مطلب دیگری را دربردارد، بهتر است؛ زیرا حوصله خواندن داستان‌های طولانی را ندارند.
چون در این سنین قادر به خواندن هستند، احتیاج به انواع نوشته ها زیاد می شود. آنها شدیدا به کتاب هایی که در آن حق به حق دار نمی رسد و قهرمان در آن ضعف نشان می دهد، معترض می شوند. داستانها باید لطف و گرمای محیط های خانواده را منعکس کنند، همکاری های سازنده گروه های کودکان را بازگو کنند و غیر مستقیم به کودک دل و جرات بدهند که دشواری های خود را حل کند.
برای کودکان سال‌های میانه دبستان، چگونه بنویسیم؟
کودکان ۸ و ۹ ساله، تمرکز و توجه بیشتری نسبت به قبل دارند. آنها می توانند از یک تا دو ساعت با کاری سرگرم شوند. از دیدن و خواندن و شنیدن ماجراها لذت می برند و در زمینه های متعدد علم و فن،علاقه مندی های خاصی پیدا می کنند.
کودکان در این سن، قدرت خواندن داستان‌های بلند، کتاب های تک داستانی،ماجراهای گروه های مختلف کودکان و حتی کتاب‌هایی درباره سرزمین‌های دیگر را به دست می آورند.
گرچه هنوز افسانه ها را دوست دارند، ولی به داستان‌های قهرمانی و حماسی بیشتر روی می آورند و می خواهند درباره محتوای کتابها به گفتگو بپردازند. این عامل مثبتی است که یک نویسنده بتواند از آنها خواننده هایی مستقل و صاحب نظر بسازد.
برای کودکان سال‌های آخر دبستان، چگونه بنویسیم؟
دختران ۱۰ و ۱۱ ساله بیشتر از پسران هم سن خود به دنیای درونی و گروه هم سالان توجه پیدا می کنند. آنها برای یافتن استقلال بیشتر، از خانواده دور می شوند و برای خود قهرمانان خاصی انتخاب می کنند و به واقعیات و زندگی اجتماعی کشش بی سابقه ای پیدا می کنند.
ماجراهای واقعی گذشته،ساعتها آنها را سرگرم می کند.در این دوران به افسانه کم توجه می شود و خواندن شرح حال ها، داستان‌های طولانی، کتابهای ماجرایی و قهرمانی و داستان‌های عاطفی به تدریج شروع می شود. آنها در جزئیات شخصیت‌های کتابها دقیقتر می شوند و در بحث و گفتگو با هیجان و شوق شرکت می کنند. عده ای از کودکان و به خصوص پسرها، به مباحث علمی و تاریخی کشانده می شوند و در کتابهای مرجع، به دنبال مطالب جدید و یافتن پاسخ به پرسش هایشان می گردند.
برای نوجوانان ۱۲ تا ۱۵ سال، چگونه بنویسیم؟
نوجوانان در این سنین، نسبت به دنیای بزرگترها معترض می شوند و به جستجوی جهان بینی و فلسفه خاص زندگی خود برمی خیزند. افکار تند و تصاویر مبالغه آمیز از قهرمانان مورد علاقه، آنها را جلب می کند و به همین طریق از واقعیات دور می شوند و تصاویری ایده آل یا شاید تخیلی از زندگی در ذهن خود مجسم می کنند.
شاید بتوان گفت که کتابهای مناسب در این سنین، بهترین و موثرترین وسیله برای حفظ افکار و عواطف و احساسات سالم نوجوانان، تحرک و شور و شوق آنان به تغییر محیط هستند.
شرح حال ها، ماجراهای واقعی از زندگی مردم و مردان و زنان بزرگ، از تاریخ، از اکتشافات و اختراعات، از مبارزات اجتماعی به آنان کمک می کنند که صفات واقعی بزرگسالان را بشناسند و بر ضعف های خود چیره شوند.
داستان‌های واقعی و اصیل عاشقانه به آنها خواهد آموخت که خودشان را فدای هوسهای زودگذر نکنند.
گرایش های آنان به مباحث علمی و اجتماعی و نقد کتاب و توجه به سرگرمی های شوق انگیز و آشنا شدن با دنیای واقعی بزرگان به وسیله کتاب، در این راه، کمک های موثری به شمار می آیند.